غیبت امام حاضر و ظاهر شیعه
جز امام نشناسی معنائی ندارد.
و اگر امام را نور عقل الهی می دانیم
پس امام نشناسی،عین بی عقلی و عقل نشناسی است.
اگر بقول امام باقر ع ،امام معنای خداست
این معنا جز به عقل قابل دریافت نیست.
و اگر امام معنای خداست و نه ماده خدا،پس غیبت و ظهور امام
جز غیبت و ظهور عقل در نزد شیعیان نیست.
هرگاه شیعیان به عقل آمدند و عقل یافتند
امام را هم می یابند.
و این بمعنای خودآگاهی شیعی است.
شیعه بیش از نان شب و نماز صبحش محتاج خودآگاهی عقلانی است.
امام،عقل شیعه است،بی عقل را امامی نیست…
منبع:کتاب در جستجوی عقل،صفحه 12بند59،اثر استاد علی اکبر خانجانی
