۴- یک آقای بظاهر محترم و تحصیل کرده ای که در حقیقت بیمار روانی بود و زندگی را بر خود جهنم کرده بود جهت مشاوره به بنده رجوع کرد که به او دستور العملی دادم. مدتی بعد دوباره آمد و دیدم که وضع او بمراتب بدتر شده است. سئوال کردم که چه کرده ای. گفت بنده آن کاری که شما بمن گفته بودی را قصد انجامش داشتم ولی شب قبل شما را در خواب دیدم که بمن خلاف آن کار را امر نمودید و من از امر شما در خواب پیروی نمودم.
این آقا داعیه های عرفانی هم داشت و معتقد بود که به او الهام می شود. این آقا بالاخره امیال شیطانی خود را به انجام رسانید منتهی با حمایت خواب شیطانی که دیده بود آنهم به اسم بنده. او سخن مرا در بیداری باور نکرد و انجام نداد ولی حرف مرا در عالم خواب که خلاف بیداری بود باور کرد و انجام داد زیرا موافق میل شیطانی او بود.
این یک نمونه از خود – دیوانه سازی عرفانی است که در جهان امروز و در جامعه ما غوغا می کند. این یک نمونه از تعطیل سازی عقل بدست خویشتن است.
از کتاب نامه های عرفانی ص 89
تألیف استاد علی اکبر خانجانی
