نص دھم
عرفان رضوی (الراضی و المرضی) در وجود علی ابن موسی (ع) (امام رضا)
واقعه ولایتعهدی امام رضا در نزد مأمون عباسی از بزرگترین حوادث تاریخ شیعه است از برای اھل معرفت و اھالی امامت و ھمچنین اھل سیاست و تحقیقات تاریخی! از حیرت آورترین مکرھای سیاسی- عقیدتی و از حیرت آورترین امتحانات الهی در قلمرو امامت!
و امام رضا با سربلند آمدن در این امتحان عظیم امامت، قدرتمندترین چشمه ھدایت را در طریقت امام شناسی و عرفان توحیدی در خاک ایران جاری ساخت و عرفان رضوی را بنا نهاد که عرفان در حال افول علوی را که بواسطه سلمان در غرب ایران جاری شده بود احیاء نمود و تعالی بخشید! و تا مأمون بخود آمد که قافیه را باخته، امام رسالت امامتش را به ثمر رسانید و جانش را فدا کرد بواسطه زھری که مأمون بدست یکی از مریدان امام، به وی نوشاند!
امام رضا ع با این امتحان خطیر و امام شکن نه تنها نور عرفان امامیه را که از پدرانش به ارث برده بود در خاک ایران تنویر نمود بلکه دجال امامت و تشیع را ھم به تاریخ اسلام و جهان معرفی کرد یعنی مأمون عباسی یک فیلسوف یونانی مأب، یک دانشمند، طبیب، منجم، متکلم، فقیه، ریاضی_دان، زبان_شناس، شاعر، عابد و زاھد و بظاھر عاشق اھل بیت عصمت و مدافع حق علی و خونخواه قاتلان حسین و خلیفه ای شرمنده از خلافت خود!؟
و او این دجالیت را تا به آخر عمرش ادامه داد و پس از به قتل رسانیدن امام رضا به بغداد بازگشت و امام جواد را که ھشت سال بیش نداشت به دربارش برد و داماد خود ساخت تا بقول خودش خلیفه بعدی عباسی از نسل مشترک امام و مأمون باشد!؟ ولی خداوند داغش کرد و دخترش را عقیم ساخت!
امام رضا با این امتحان عظیم الهی در ایثار از امامت خودش، خداوند را به اوج رضا و خشنودی رسانید که نور امامت و امام شناسی و عرفان امامیه را در خاک ایران نورافشانی کرد و ظلمات دجالیت_آخرالزمان را ھم به اسم مأمون و مأمونیان دورانها به شیعیان و مسلمین و جهانیان شناساند و آن مرز باریکتر ز موی بین امام و دجال را آشکار کرد!
رضای مطلق خداوند بر امام رضا!
منبع : کتاب مبانی عرفان امامیه اثر استاد علی اکبر خانجانی
