381-عشق یعنی:من مال تو!
نام حقیقی این واقعه “منّت” است ولی نه بمعنای بدهکار کردن مخاطب و بلکه بدهکار نمودن خود!
این همان فرق بین عشق ایثاری و عشق تصرّفی است!
در عشق تصرفی فرد عاشق می گوید:
“تو مال من!”
382-عشق حقیقی یعنی ایثاری(من مال تو) همان نور هدایت است
زیرا هدیه است ،هدیه خود به دیگری!
چرا که کل خلق عالم از همین قاعده الهی است که خدا می گوید:من مال تو!
حالا هم مخلوق باید بگوید:خدایا من مال تو!
این همان دو قوس وجود است ،نزول و صعود!
ولی اکثر مردمان به عشق خدا پاسخ نمی دهند یعنی باز نمی گردند و می گویند:
تو مال من و من هم مال خودم و بلکه همه مال من!
اینست که می فرماید:
اکثر مردمان کافر و جاهل و ظالم و غافل هستند و باز نمی گردند!
…
منبع:کتاب مذهب اصالت عشق،جلد4،صفحه 44،اثر استاد علی اکبر خانجانی
