دعا

حکیما! ما را از درب معرفت رهائی بخش که اینست علاج ما

عظیما!تن ما را لایق تحمّل امرت فرما،تا فرمانبرداری صدیق و عاشق باشیم و مستحق مکر و نفاق نگردیم.

محبوبا!دل ما را وسعتی بخش و لطافتی تا قدرت پذیرش نور محبّت  تو را بیابد و شقی نگردد.

علیما!ذهن ما را از وسوسه های مردمان و خاصّه خاندان،منزّه فرما تا قلمرو درک حکت تو شود و مستحق حماقت و جنون نباشد.

حافظا!در این دوران پر از فتنه و شرارت و عداوت و مکرهای نو به نو و دجّالهای افسونگر و رنگارنگ، ما را لحظه ای به خودمان وامگذار و لحظه ای دل و اندیشه ما را از یادت محروم مفرما

و ما را از شرّ اشقیاء و ظالمان و فاسقان و بخیلان و حرامیان مصون دار و از نزد خودت رزقی حلال و عزیز عطا فرما و یارانی مومن و صدیق را همنشینان ما گردان و فرشتگانت را شبانه روز محافظ جان و ناموس و ایمان و وجدان ما ساز و ما را در حال ذکر و شکر نعماتت بمیران و با صالحان محشور کن….

منبع : برشی از کتاب دعای عرفه آخرالزّمان ،صفحه 5،اثر استاد علی اکبر خانجانی