بودن محض

11- اگر همه بستگی ها و عادات ، مالکیت ها ، تیترها ، باورها و ایل و عیال و فرزند و یاران را نادیده انگاریم از ما چه می ماند ؟
آنچه که می ماند «بودن » است یعنی همان چیزی که ما بقی امور به مثابه آویزه های آن محسوب می شود و آدمی عموماً از این اصل و اساس غافل و بیگانه است و بلکه یک نیروی گریز از مرکزی او را از این واقعیت فراری می دهد و در آویزه های هستی ، دچار نسیان می شود و این آویزه ها را هستی خود می پندارد و لذا همواره در هراس فزاینده به سر می برد زیرا هریک از این آویزه ها در حال فرو افتادن و جدا شدن از هستی ما هستند .

12- ترس ما از مرگ همان ترس ما از هستی عریان بدون هیچ آویزه ای است : ترس از بودن محض!

13- بودن محض یا وجود فی نفسه منهای همه آویزه های بیرونی و تعلقات درونی در نظرمان مترادف با عدم است و اینست که در از دست دادن هریک از این آویزه ها خود را یک گام به نابودی نزدیک تر می یابیم وگاه از ترس این  نابودی  سکته می کنیم یا دیوانه می شویم و حتی دست به خود کشی می زنیم و یا روی به مواد مخدر و الکل می کنیم . از ترس اینکه مبادا به هستی محض خود برسیم . آیا جنون و حماقت و کفری بزرگتر از این ممکن است .

14- همه جنایات بشری حاصل ترس از رسیدن به هستی محض خویشتن است یعنی رسیدن به جاودانگی خویشتن ، یعنی رسیدن به حضور خدا .

15- همه آویزه های هستی ما در درون و برون ، صور نیستی هستند که بالاخره هم از ما جدا می شوند یعنی آنچه را که ما هستی خود می پنداریم همان نیستی ماست . اینست راز واژگون سالاری اندیشه و احساس بشری و همه ارزشهایی که می پرستد و اینست که این نوع نگرش عاقبت به جز حسرت و ناکامی و شکست ندارد و پوچی .

16- هستی ما در زیر  رنگ هایی که به آن می زنیم و آویزه هایی که به آن می آویزیم و القاب و صفاتی که به آن نسبت می دهیم گم و گور شده است و هستی ما در مقابل نگاه ما مدفون و مفقود است . این همان معنای گمشدگی است و نسیان و کفر بشر و معنای خصومت انسان نسبت به هستی اش و انکار خدا .

17- پس وجود ما در زیر زباله دان دنیای ما گم شده است . این همان معنای دنیا و دنیا پرستی در دین است که علت تباهی و گمراهی و بدبختی بشر است .

18- حق لباس ما اینست که آن را پاکیزه و زیبا نگه داریم . حق خانه ما اینست که آن را پاکیزه و زیبا نگه داریم .  حق همسر و فرزندان ما اینست که آنها را پاکیزه و زیبا نگه داریم حق اتومبیل ما ، اشیای منزل و سایر مملوکات نیز همین است . حق اندیشه و احساسات و باورها و علوم و تجربیات ما هم این است که آنها را در درون خود پاکیزه و زیبا داریم . ولی آیا همه این حقوق برخاسته و منوط به چه حقی است . بی تردید از حق وجود است . آیا حق وجود ما چیست ؟

19-  حق وجود و بودن ما هم اینست که آنرا پاکیزه و زیبا و منزه و شفاف نگه داریم آنرا کثیف نسازیم و آنقدر چیزهای نا مربوط به آن نیاویزیم تا به کلی محو و ناپدید و گم وگور شود تا آنجا که به کلی حتی از یادمان هم برود تا لحظه مرگ . وبعد مرگ که دیگر هیچ رنگ و آویزه ای در بساط نداریم و مواجه با هستی عریان خود هستیم و آنرا اصلاً نمی شناسیم و به یاد نمی آوریم تا قیامت کبری بایستی به بازیابی آن بپردازیم و در مقابل جمال هستی محض یعنی خدا هم منکر هستی خود می شویم و چون جمالش را می بینیم می گوئیم که ای کاش خاک می بودیم (پاک و بی آلایش ) . و آنگاه خود را در آتش دوزخ سرنگون می کنیم تا پاک شویم و هستی مان از زیر خاطرات و افسون و جنون و آفت ها و مفاسد آنهمه زباله ، پاک شود و جمالش آشکار گردد تا هستی دار شویم و بتوانیم با جمال هستی مطلق دیدار کنیم . زیرا بی وجود نمی تواند وجود را دریابد این عذاب کفر است : بی وجودی !

منبع:

کتاب حقِّ بودن

The right of being

 مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی

تاریخ تألیف :1387

تعداد صفحه:137

برای دانلود کتاب “حقّ بودن” اثر استاد علی اکبرخانجانی کلیک کنید.

فهرست مطالب

1- حقّ بودن

2- حقّ دل

3- حقّ اندیشیدن

4- حقّ پوچ شدن

5- حقّ ایرانی بودن

6- حقّ بیماری

7- حقّ زناشوئی

8- حقّ ستم

9- حقّ روسپی گری

10- حقّ حسد

11- نظریه رشد(حقّ شدن)

12- حقّ اراده(دنیا و آخرت)

13- حقّ علّیّت

14- حقّ آشنائی(بارهستی)

15- حقّ قلم

16- مستضعفین

17- جمال و وصال

18- برآستانه حضور

19- حقّ عیش

20- حقّ اخلاص

21- درجستجوی حال

22- مسئله چیست؟

23- استحقاق ها(حقِّ حقّ)

24- فلسفه تنهائی آدم

25- خداشناسی منطقی

26- حقّ ماشین(فلسفه تکنولوژی)

27- حقّ آبرو(آبروی خدا)

28- حقّ حساب(سمت و سوی بی حسابی)

29- عشق هاهوهی

30- حقّ حماقت

31- حقّ جمال(فلسفه زیبائی شناسی)

32- حقّ همنشینی(راز محفل اُنس)

33- سوی بی سوئی(وجه الله)

34- براهماکاری(زناشوئی عرفانی)

35- فلسفه روزمره گی

36- یک معمای قرآنی